demaquq

<yun.> Demaqoqluq üsulundan istifadə edən. demaqoqluq edən. Əşrəf kimi cahil sərvətdar övladı olan bu demaqoqlar hər bir məziyyət və qiyməti yalnız sərvət və dövlətdə görür. A. Ş.. <Mindilli:> Sizsiz bu demaqoqların içində mənim ruhum lap çürüyər. S. Rəh.. // Canlı dildə çox vaxt yerli-yersiz danışan, xəbərçi; adamsatan mənalarında işlənir.